بررسی تاثیر آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش روحیه پژوهشگری کوذکان دوره پیش دبستانی

آن چه در این پژوهش تحت عنوان برنامه آموزش فلسفه به کودکان تعریف گریده است برنامه ای است که توسط لیپمن در سال 1969 پایه گذاری شده است . از آن جایی که این برنامه به عنوان یکی از برنامه های پژوهش – محور تلقی می شود و از طرفی آموزش پژوهش – محور و پرورش روحیه پژوهشگری از نیاز های آموزشی هر نظام آموزشی در جامعه کنونی از جمله جامعه ایران می باشد ، به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش روحیه پژوهشگری کودکان دوره پیش دبستانی به انجام رسید . این پژوهش با روش نیمه آزمایشی از نوع پس آزمون محض همراه با گروه کنترل انجام شد . جامعه آماری این پژوهش شامل 12نفر دانش آموز دوره پیش دبستانی یک مهدکودک در شهر تهران بود که نمونه آماری (6 نفر ) به صورت هدفمند به عنوان گروه آزمایشی انتخاب گردیدند . گروه آزمایشی به مدت 15 جلسه تحت آموزش فلسفه به کودکان قرار گرفتند و جلسه آخر کلاس گروه آزمایشی و گروه کنترل فیلمبرداری شد و فیلم این دو گروه در اختیار 5 کارشناس قرار گرفت تا از طریق مشاهده فیلم ها به پرسشنامه مورد نظر(فهرست درجه بندی رفتار کودکان (روحیه پژوهشگری )) پاسخ دهند . داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی ( جدول توزیع فراوانی ، نمایش هندسی توزیع فراوانی ، شاخص های مرکزی و پراکندگی ) مورد توصیف قرار گرفت و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون پارامتری t مربوط به دو گروه مستقل ( به دلیل فاصله ای بودن مقیاس اندازه گیری ، بهنجار بودن توزیع ، وجود دو گروه مستقل ) و آزمون بی پارامتری u من وایت نی ( به دلیل بهنجار نبودن توزیع فراوانی ) استفاده شد . نتایج نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش بعد شناختی( کنجکاوی ، پرسشگری ، استدلال کردن ، تفکر انتقادی ، خلاقیت ، علاقه به آزمایش و تجربه ) و بعد عاطفی( علاقه به نظم و ترتیب ، اشتیاق ، مشارکت جویی ، استقلال رای ، اعتماد به نفس ، ابراز وجود ) روحیه پژوهشگری کودکان دوره پیش دبستانی تاثیر دارد و به طور کلی اجرای این برنامه بر پرورش روحیه پژوهشگری این کودکان تاثیر گذار بوده است . کلید واژه ها : برنامه آموزش فلسفه به کودکان ، روحیه پژوهشگری ، دوره پیش دبستان